Ostatnie doniesienia z miasta

Tym razem nasze regionalne SŁOWO PODLASIA, nie potraktowało nas po macoszemu. Już dawno nie było tylu wiadomości z nielubianego przez bialczan Radzynia, jak w obecnym wydaniu tygodnika.

Już samo zdjęcie burmistrza Witolda Kowalczyka zamieszczone na czołowej pierwszej stronie, kusi do wyjęcia z kieszeni 2zł umożliwiające zapoznanie się z treścią oskarżeń kierowanych w kierunku naszego pryncypała. Prawo prawem, a i tak większość społeczeństwa naszego miasteczka jest po stronie burmistrza. Prokurator swoje, a życie jest bardziej przyziemne. Z wysokich stołków utrzymywanych za nasze pieniądze świat jest jednak piękniejszy i mniej skomplikowany.

Tym czasem, trochę w zamęcie ze stołkami dyrektorskimi w Zespole Szkół Zawodowych, przy nowej siedzibie tejże szkoły lada dzień otworzy swoje podwoje, chyba najpiękniejszy obiekt jaki kiedykolwiek wybudowano w Radzyniu! Więcej w artykule w Słowie Podlasia.

W niedalekiej przeszłości wspominałem o budowie komendy Policji w Radzyniu Podlaskim. Tygodnik też wspomina o jej budowie i przypomina o niebawym otwarciu obiektu. Myślę że bez porządnej imprezy z udziałem mieszkańców nie powinno się obejść, nie wypada! Każdy winien mieć prawo zwiedzić ten obiekt, za nim GO w przyszłości zatrzymają służbowo w gościnnych pokojach.

Minister zamyka, my dołożymy do interesu.

Zarząd Spółki PUK, już w dniu dzisiejszym przykre konsekwencje swojej nieudolności zwala na mieszkańców. Od kilkunastu lat było wiadome, że to wysypisko długo nie pociągnie. Nie wierzę, że przez tak długi czas nie można było tematu załatwić po myśli mieszkańców. Nie zwalajmy teraz winy na oszołomów w postaci pewnego senatora i jego pracownicy. Winnych należy szukać w urzędzie miasta i w podległej mu spółce PUK. Tam właśnie ukrywają się ludzie, którzy od lat brali pieniądze za to, aby sprawy komunalne były w naszym mieście prowadzone w prawidłowy sposób. Kochani mieszkańcy, za niedowład urzędniczy, będziemy teraz płacić karę w postaci podwyżki 100-stu procentowej na wywóz nieczystości stałych. Wstyd.

A to przykład zrozumienia społeczeństwa, że nasze lecznictwo zamknięte należy wspomóc, przed kompletną klapą. Chory też musi jeść, samymi lekami nie przeżyje. Wypada tylko podziękować darczyńcom.